Dikwijls wordt als legitimatie voor een nieuwe druk aangevoerd dat de kennis ter zake spectaculair is vooruitgegaan, en dat lezers en gebruikers hoognodig een update verdienen. Dat is ook hier zeker het geval. Beleidsconstructeurs zijn sinds begin 2011 verplicht om het ‘Integraal Afwegingskader voor beleid en regelgeving’ toe te passen, professionele beleidsconstructie is nader gedefinieerd en geoperationaliseerd, de gereedschapskist van de beleidsconstructeur is uitgebreid met instrumenten van psychologische sturing, en er is meer bekend geworden over het vak van beleidsadvisering en de mensen die daar hun beroep van maken. Alleen al deze vernieuwingen rechtvaardigen een nieuwe bijgewerkte druk. Maar wellicht meer nog verdient de context waarin beleidsconstructie plaatsvindt, nadrukkelijk de aandacht. Populisme en zelf-redzaamheidscultus, medialogica en toeschouwersdemocratie, gewijzigde verhoudingen tussen bestuurders en (beleids)ambtenaren, de opkomst van nieuwe adviseurs naast beleidsadviseurs, de verschuiving van sturing en inhoud naar proces en toezicht, voortgaande ‘verplaatsing van de politiek’ (europeanisering en decentralisaties, juridisering en privatisering), de transformatie van verzorgingsstaat naar doe-democratie: het zijn ontwikkelingen die al langer werkzaam zijn maar zich sterk zijn gaan manifesteren, waarschijnlijk mede onder invloed van de opeenvolgende financiële en economische crises sinds 2008. Zij zorgen er voor dat aan beleidsconstructie nu andere eisen worden gesteld dan vijf, tien of vijftien jaar geleden.
For technical and editorial queries, please use:
comms.filmandaudio@lse.ac.uk
