Είναι στιγμές που νιώθει κανείς πως τελείωσαν οι ποιητές, επικρατεί η ρηχότητα, δεν γράφονται όμορφα τραγούδια. Κι άλλοτε ακούει ένα τραγούδι και κάθεται και σκέφτεται "πώς το σκέφτηκε αυτό ο άνθρωπος". Αυτή η λίστα είναι μια προσπάθεια καταγραφής των στιχουργών που κάνουν σταθερά τη διαφορά μέσα από τα τραγούδια τους.
Αν απόψε έπεφτε μια βόμβα και διέλυε όλη τη μουσική παραγωγή της χώρας και έμενε μόνο το έργο του Λευτέρη Παπαδόπουλου, θα υπήρχαν τραγούδια για ένα μουσικό πρόγραμμα διάρκειας 70 ωρών. Για το ενδεχόμενο βέβαια αυτό ο ίδιος έχει πει: «Αν καταστρεφόταν ο κόσμος, από τα 1.200 τραγούδια που έχω γράψει, θα διάλεγα να απομείνει το «Σαββατόβραδο στην Καισαριανή» γιατί έχει ένα σπουδαίο τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά». Μόνο αυτό αν έμενε, θα ήμουνα ευχαριστημένος.» (Πηγή: lifo.gr)
Έχει γράψει περί τα 1200 τραγούδια με τους πιο σημαντικούς Έλληνες συνθέτες και τραγουδιστές. Έχει μεταφράσει ποίηση του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, του Πάμπλο Νερούδα και του Ναζίμ Χικμέτ. Ο δίσκος του «Ο Δρόμος», με αντίτυπα άνω του 1.000.000, κατέχει το ελληνικό ρεκόρ πωλήσεων. Πηγή. Τι να γράψει κανείς για τη ζωντανή ιστορία του Ελληνικού τραγουδιού. Ξεκίνησε την καριέρα του με τον Ξαρχάκο και τον Λοΐζο (Πηγή)
Στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου έχουν μελοποιήσει: Μ. Λοϊζος, Γ. Σπανός, Στ. Ξαρχάκος, Χρ. Νικολόπουλος, Μ. Θεοδωράκης, Μ. Πλέσσας, Γ. Ζαμπέτας, Απ. Καλδάρας, Γ. Χατζηνάσιος, Κ. Χατζής, Χρ. Λεοντής, Γ. Μαρκόπουλος, Θ. Πολυκανδριώτης, Λ. Κόκοτος, Λ. Κηλαηδόνης, Στ. Κουγιουμτζής, Δ. Μούτσης, Γ. Κριμιζάκης, Χρ. Γκάρτσος, Γ. Κατσαρός, Β. Πιτσιλαδής, Ν. Ιγνατιάδης, Α. Σέμπος, Ν. Λαβράνος, κά..Τραγούδησαν : Στ. Καζαντζίδης, Γρ. Μπιθικώτσης, Μαρινέλλα, Β. Μοσχολιού, Στ. Κόκοτας, Γ. Πουλόπουλος, Στρ. Διονυσίου, Μ. Φαραντούρη, Δ. Μητροπάνος, Χ. Αλεξίου, Γ. Νταλάρας, Γ. Πάριος, Δ. Γαλάνη, Τ. Βοσκόπουλος, Μ. Μητσιάς, Γ. Καλατζής, Π. Πάνου, Κ. Χατζής, Ρ. Κουμιώτη, Τζ.Βάνου, Α. Μαβίλη, Α. Αλιμπέρτη, Β. Παπακωνσταντίνου, Τ. Τσανακλίδου, Κ. Καράλης, Δάκης, Αλ. Κανελλίδου, Γλυκερία, Μ. Βιολάρης, Μ. Κωχ, Γ. Κούτρας, Δ. Ευσταθίου, Τζ. Καρέζη, Αλ. Βουγιουκλάκη, κ.ά.
Κι αν υπάρχει ένα τραγούδι του που έχει τραγουδήσει κάθε Έλληνας είναι αυτό.
Χρησιμοποιώ τη λέξη "απόλυτη" μειδιώντας, κάνοντας τον συνειρμό της ποπ κουλτούρας "απόλυτη=Άννα Βίσση". Όχι, για εκείνους που αγαπούν τις ωδές στην αλητεία και τον έρωτα, η Λίνα Νικολακοπούλου είναι η απόλυτη Ελληνίδα στιχουργός. Με τον Σταμάτη Κραουνάκη και την Ευανθία Ρεμπούτσικα, έχει γράψει τραγούδια-ύμνους, αποτελώντας σύμβολο της σκεπτόμενης καψούρας εδώ και 35 χρόνια. Σπούδασε κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα κινηματογραφίας στη σχολή Σταυράκου, σκηνοθεσίας θεάτρου στη σχολή του Πέλου Κατσέλη, αλλά και κλασσικής κιθάρας στο Εθνικό και Ελληνικό Ωδείο Αθηνών (wikipedia). Στίχοι που μιλάνε για καρδιές ελεύθερες μα και φυλακισμένες στα δεσμά μιας ανάγκης ψυχικής ή σωματικής, στίχοι για αλήτικα φιλιά στους δρόμους και πένθη που ψάχνουν να ξεσπάσουν σε χορό. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα τραγούδι, αλλά διαλέγω αυτό που μου θυμίζει μανιφέστο.
Εδώ θα βρείτε μια ωραία λίστα με δέκα πολύ γνωστά της τραγούδια, αλλά αξίζει να ψάξετε περισσότερο από το προφανές.
Με περισσότερα από 400 τραγούδια στο ενεργητικό του και μια πορεία που ξεκινά συγγραφικά από το 1962 ο Μάνος Ελευθερίου είναι ένα "ιερό τέρας" της ελληνικής στιχουργικής που καταφέρνει ακόμα και σήμερα να είναι "φρέσκος" και ενεργός.Έχει γράψει ύμνους με τον Μίκυ Θεοδωράκη και τον Μάνο Χατζηδάκι αλλά δεν δίστασε να γράψει τραγούδια ακόμα και σε τραγουδιστές όπως η Πέγκυ Ζήνα και η Καίτη Γαρμπή, ακόμα και για τον Βασίλη Τερλέγκα. Διαβάστε εδώ το σημείωμά του στον δίσκο της Ζήνα } Και όλα αυτά με πλήρη συναίσθηση και άποψη. Εδώ παραθέτω ένα από τα πιο αγαπημένα του σύγχρονα τραγούδια, τον "Άμλετ της Σελήνης"
Ο Μιχάλης Γκανάς λυρικός και ταυτόχρονα λαϊκός, επηρεασμένος από τα δημοτικά τραγούδια του χωριού αλλά και τους Έλληνες ποιητές, γράφει για επιστροφές που ποτέ δεν θα γίνουν (συνέντευξη στη lifo (http://www.lifo.gr/mag/features/2825)). Τι να γράψει κανείς για έναν ποιητή που ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από μουσικοσυνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και o Ara Dinkjian. Ξεκίνησε ως βιβλιοπώλης για να συνεργαστεί αργότερα με την κρατική τηλεόραση ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και σεναριογράφος. Από το 1989 είναι κειμενογράφος σε διαφημιστική εταιρεία. Μετέφρασε τις "Νεφέλες" του Αριστοφάνη για το Θέατρο Τέχνης - Κάρολος Κουν και τους "Επτά επί Θήβας" του Αισχύλου για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πατρών. Το 1994 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το βιβλίο του "Παραλογή" (Πηγή). Τον Δεκέμβριο του 2011 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του. Έγραψε ύμνους στον έρωτα, τον σαρκικό και γήινο και εξέφρασε με ευαισθησία γνήσιες ανθρώπινες ανησυχίες. Από τα υπέροχα τραγούδια που έχει υπογράψει για πλήθος ερμηνευτών ξεχωρίζω το διονυσιακό "Φύσα Ψυχή μου".
Τον γνωρίσαμε μέσα από την εμβληματική "Μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων" του Μάνου Χατζηδάκι. Από τότε έχει γράψει στίχους για καλλιτέχνες όπως η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και η Χάρις Αλεξίου μέχρι τον Σάκη Ρουβά, τη Μαντώ και τους Omega Vibes. O Άρης Δαβαράκης, στιχουργός, δημοσιογράφος, συγγραφέας και ραδιοφωνικός παραγωγός δεν έχει καλλιτεχνικά ταμπού και δεν διστάζει να συνεργαστεί ακόμα και με ποπ καλλιτέχνες. Η εμπειρία του στις φυλακές Κορυδαλλού τον στιγμάτισε αλλά δεν τον απέτρεψε. Το αντίθετο μάλιστα τον ώθησε σε άλλα είδη συγγραφής όπως το θεατρικό έργο "Το 99%". Μέχρι το '76 "σπούδαζε" στο Παρίσι αλλά δεν πήρε κανένα πτυχίο. Από το '77 μέχρι και το '81 εργαζόταν στο "Τρίτο Πρόγραμμα" του Μάνου Χατζιδάκι. Μετά προσελήφθη στον εβδομαδιαίο "Ταχυδρόμο" που διεύθυνε ο Νίκος Κυριαζίδης. Δούλεψε σε όλα σχεδόν τα γνωστά περιοδικά και σε λίγες εφημερίδες. Έκανε πολύ ραδιόφωνο, επιχείρησε δύο φορές να εκδώσει περιοδικό (τα "Πρόσωπα", το '83 και το '93) και διέπρεψε ως πορτιέρης στο "Εργοστάσιο", το "Αεροδρόμιο" και το "Άτομο". Παράλληλα, ποτέ δεν έπαψε να γράφει στίχους και τραγούδια. Το πρώτο δισκογραφημένο τραγούδι του είναι το "Για να σ' ακουμπώ στον ώμο", σε μουσική Τάσου Μελετόπουλου και ερμηνείας Τάνιας Τσανακλίδου. Χάρη στον Μάνο Χατζιδάκι, με τον οποίο συνεργάστηκε στις "Μπαλάντες της οδού Αθηνάς", την "Πορνογραφία" και τον (ανέκδοτο ακόμα) "Blue", έγινε εύκολα αποδεκτός στο χώρο της δισκογραφίας και του στίχου. Από τότε έχει "δισκογραφήσει" πάνω από 350 τραγούδια, ενώ έχει γράψει, διασκευάσει ή μεταφράσει άλλα τόσα μιούζικαλ, θεατρικές παραστάσεις ή μεταγλωττισμένες στα ελληνικά κινηματογραφικές ταινίες. (Πηγή)
Αγαπώ το τραγούδι του Για τη συνήθεια του έρωτα από την υπέροχη Έλλη Πασπαλά.
