Bestuurskunde

NSOB: Pop-up publieke waarde. Overheidssturing in de context van maatschappelijke zelfsturing (2013)
Dr. Martijn van der Steen, prof. dr. Mark van Twist, drs. Nancy Chin-A-Fat, drs. Tobias Kwakkelstein

Thijs Jansen, Luc Janssen, Tobias Kwakkelstein: Themanummer Ambtelijk Vakmanschap, Bestuurskunde, winter 2014, jaargan 23, no. 4

In deze publicatie vindt u informatie over wat goed openbaar bestuur is en wat het betekent voor het besturen van overheidsorganisaties in Nederland. De publicatie bevat de uitgangspunten voor het professioneel functioneren van de besturen van gemeenten, waterschappen, provincies en het rijk. (Netherlands Code for Good Public Governance) - Kwakkelstein ea

�­Afscheidsrede Eveline Tonkens: 5 misvattingen over participatiesamenleving (16 apr 2014)

Interview Evelien Tonkens over burgerparticipaite (Secondant #3-4, 2013)

De bal bij de burger Burgerschap en publieke moraal in een pluriforme, dynamische samenleving
Rede uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van bijzonder hoogleraar Actief Burgerschap aan de Universiteit van Amsterdam op vrijdag 10 november 2006

Rede uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van bijzonder hoogleraar Sociaal-politieke aspecten van de verzorgingsstaat (de Willem Drees-leerstoel) aan de Universiteit van Amsterdam (24 sep 2009) 

http://margotrappenburg.nl/wp-content/uploads/2015/10/Z-W-Trappenburg.pdf

Essay Margo Trappenburg: Waarom het allemaal niet lukt.
Hoofdstuk uit: Jan van Tol (red.) 'Veiligheid boven alles? Essays over oorzaken en gevolgen
van de risico-regelreflex'. (Boom Lemma, Den Haag 2011)

Bijzonder hoogleraar Grondslagen van het Maatschappelijk Werk aan de Universiteit voor Humanistiek | Hoofddocent Bestuurs- en Organisatiewetenschap aan de Universiteit Utrecht

NVGT-lezing 2013 Margot van Trappenburg: de kern van solidariteit

Nederland is nodig toe aan democratische zelfreflectie. Ingrijpende maatschappelijke ontwikkelingen als de verplaatsing van de politiek, mediatsering, Europese integratie, mondialisering, vervreemde burgers en toenemende maatschappelijke complexiteit nopen hiertoe. Maar ook de electorale aardverschuiving van mei 2002 en de recente initiatieven van de minister voor Bestuurlijke Vernieuwing leiden tot veel discussie over de staat van de democratie en 'democratische vernieuwing'. Wat is er aan de hand? En, belangrijker nog, wat is er aan te doen? In deze WRR-verkenning analyseert en beoordeelt een reeks van deskundigen afkomstig uit de wetenschap, beleid en veld deze uitdagingen aan de democratie. Vervolgens belicht een viertal democratie-experts wat democratische benaderingen voor oplossingen te bieden hebben. Moet het primaat weer bij de politiek worden gelegd, is het referendum het antwoord, is interactief bestuur het panacee of moeten we juist vertrouwen op het vermogen tot zelfbestuur van maatschappelijke organisaties.

Lezing Paul Schnabel, De effecten van de economische crisis op de financiën van het Rijk (8 juni 2009)
Het Trendbureau Overijssel werkt voor en met alle organisaties die geïnteresseerd zijn in de toekomst van Overijssel.

Doelen: eerlijke kans op beïnvloeding, tegenspraak ter bevordering van kwaliteit, controle van gemaakte afwegingen.
De kans op beïnvloeding is het grootst indien men vroeg in het proces van beleidsvorming betrokken is: aan de «voorkant». Daar zitten nu nog te vaak vooral de gevestigde en machtige belanghebbenden aan tafel. En juist deze fase onttrekt zich aan het daglicht, waardoor invloed op dit proces en controleren van proces en inhoud moeilijker wordt. Je kunt geen inbreng leveren als je niet weet dat die nodig en nuttig is. Je kunt niet reageren op wat je niet weet. Je kunt geen belangenafweging controleren die je niet kent.

2011 phd uva

ÉG`
endstream
endobj
544 0 obj

endobj
545 0 obj
/ExtGState>/Font>/ProcSet[/PDF/Text/ImageC]/Properties>>>/XObject>>>/Rotate 0/TrimBox[0.0 0.0 595.276 841.89]/Type/Page>>
endobj
546 0 obj
[/ICCBased 555 0 R]
endobj
547 0 obj

endobj
548 0 obj
stream
H�tPÉNÃ0½û+æhêxâ8¶¯]T�T�%Ä!JÓRѦ%�"ñõÏ�å�³Ù£¡f £C>�2Y�
M'²%Ðí rÑéÜ;
ë©oÅFdwûºi×˾>½îÊV3CÓù�ÄbóþOßuÀ8`�)¬µ�
#G]�hqµé�ÚqYPɹö®Tij|Pd«¼Ü*�8�{ÅFT+¶×ø>;yTP�khK#ЫInåY996ö¹Kùn�ýRÝ
£�uøÔ2�ôµ¾øåÊ®\�\á®\��¿\çX�u�² Àò¸V¥ü®ajl}£3r)ê@Èʤu#�/'?¡_tB>UõcµÅ ¼Åã�Òz$»¨Ä� ¼�vu
endstream
endobj
549 0 obj

endobj
550 0 obj

endobj
551 0 obj
stream
H�\�Ýj�@�ï}�½l/�ÆèL �ü@.úCÓ>�ÑI*4«lÌEÞ¾3{Jt¿eÏÌg']íÖ;ßO.}
C»�É{ß¹×Ð�;È©÷É,w]ßN?»ømÏÍ�¤¼¿]&9ïüqHêÚ¥ozx�ÂÍÝ-»á ÷Iú: ½?¹»�ÕþÞ¥ûë8~ÉYüä2·X¸N��è©��³¸4�=ì:=ï§Û�Æü)Þo£¸�\Ʀ�Ðø�$u¦ÏÂÕ[}�øîßù�v8¶�MHêÜÄY¦�ò
¼2^�×Êóyd]�paL2^��ÊÅ,².ÊЦ/JpiÌV.óȺ(£ViµJhJÓr�å$èÉô=��P�¬¡Y-�O2���s>��+pe�>�õ�6à�ñ¬�­}cëÃ��6??l~~Øü0ü°ùaøaóÃðÀ桲ÿͳ�y«rp/ôçæìjuÝïÜ´×tdâ�ÆY±)é½üNò8�N£ìM¾ ±9ÁN
endstream
endobj
552 0 obj

endobj
553 0 obj

endobj
554 0 obj
stream
H�\ÔÍ�â@à}�¢�Ý�&�ºu¯BlM��ùa�y MJ'0&!Æ�o?u#t{$©[¤òÍn»ëÚÉåßǾÞÇÉ�ڮ㵿�utÇxn»l^¸¦­§ç¯Çÿúr²ãk���8¶ÝÙ½üÚì]¾¿
Ã�x�ÝäfnµrMÃ×Ã%ºü±ìmפëít�KkþÝñó>DWÇCw�Y9K��+?Òg�Å®ùïúâ¹ìxª�Ƭ,pól�¾R�3Ï�s@VfE^0/��ÌKä
óy˼E®�+äæ+=÷õØ×s_�}}Á\ {f�,Ì�L��ÍÓæaóÆlÈtz8=�N¿f^#¿3¿#Óæaz¡Gàz¡Gàz¡Gàz¡Gàz¡Gàza��>�}
úö)èSh�ûè3Ð4�Íæ@s�9Ð4�m6e'�N�óó�óó�óó�óó�óó�óó��(:Qv¢èD¹¯>öe'�N��(:Qv¢èDÙ�¢e'�N��:1ú
~£ßà7ú
~£ßà7ú
~£ßà7ú
~£ßà7ú
~£ßàbßb6Ç=Ë�÷,=3�e)Ìx�-÷Úb¯�ó+¬­8¿ÂÚ��Tè¤âóV|Ù�o5^ût:¹Ï3¥¾�c:NGØãÁ Òvñó�úÁ¥UøËþ
0  è,%
endstream
endobj
555 0 obj
stream
H���yTSwÇ�oÉ���°Ãc
[�°�5la�QIBHØADED�ª�2ÖmtFOE�.®c­Ö}êÒõ0êè8´×��8G�Ng¦Óïï÷9÷wïïÝß½÷�ó  '¥ªµÕ0 �Ö ÏJ�Åb¤

2y­.-;!à�ÆK°ZÜ ü��^�i½"LÊÀ0ðÿ�-×é
@8(�µr�;q®ª7èLö�y¥�&�Qëñq¶4±j�½ç|æ9ÚÄ
�V�³)g�B£0ñi�W×�8#©8wÕ©�õ8Å٥ʨQãüÜ«QÊj@é&»A)/ÇÙgº>'K�ó ÈtÕ;\ú�
Ó¥$ÕºF½ZUnÀÜå�(4T�%)ë«��0C&¯�é�¤Z£�i�¿ó�8¦Úbx��E¡ÁÁB�Ñ;�ú¯�¿P¦ÞÎÓ�̹�Aüom?çW=
�x¯Íú·¶Ò- �¯Àòæ[�Ëû 0ñ¾¾øÎ}ø¦y)7ta¾¾õõõ>j¥ÜÇTÐ7ú�¿@ï¼ÏÇtÜ�òqÊ2�±Ê��ê&¯®ª6ê±Z�L®Ä�?â_øóyxg)Ë�z¥�ÈçL­UáíÖ*ÔuµSkÿS�eØO4?׸¸c¯¯Ø°.ò ò· åÒ R´
ß�Þô-��2ð5ßáÞüÜÏ ú÷Sá>Ó£V­���dår£¾n~ÏôY &à+��;�ÂA4�É ä�°ÈA9Ð =¨- t�°lÃ;»Á~p���Á ðGp| ®�[L��¯ "A�YA�+äùCb(��R¡,¨ �T�2B-Ð
¨ê��¡Ðnè÷ÐQètº}MA ï �0Óal»Á¾°��Sàx ¬�kà&¸^Á£ð>ø0|>_�'á�ð,ÂG!"F$H:R��!z¤éF�Qd?r9�\A&�GÈ��rQ¢áh��ÊÑ´íE�Ñ]èaô4z�BgÐ×Á�àE#H �B=¡�0HØIø�p�p�0MxJ$ùD1��D, V��½Ä­ÄÄãÄKÄ»ÄY�dEò"E�ÒI2��ÔEÚBÚGú�t�4MzN¦�Èþär!YKî �÷�?%_&ß#¿¢°(®�0J:EAi¤ôQÆ(Ç()Ó�WT6U@� æP+¨íÔ!ê~êêmê�æD¥eÒÔ´å´!Úïh�Ó¦h/èº']B/¢éëèÒ�Ó¿¢?a0n�hF!ÃÀXÇØÍ8Åø�ñÜ�kæc&5S�µ���6»lö�Iaº2c�K�MÌAæ!æEæ#�åÆ�°d¬VÖë(ëk�Íe�Øél
»�½�}�}�Câ¸qâ9
N'çÎ)Î].ÂuæJ¸rî
î÷w�Gä xR^¯�÷[ÞoÆ�ch�gÞ>bþ�ù$á»ñ¥ü*~ÿ ÿ:ÿ¥��E��Òb�Å~�ËÏ,m,£-��Ý�,¯Y¾´Â¬â­*­6X�[ݱF­=­3­ë­·Y�±~dó ·�ÛtÛ´¹iÛzÚfÙ6Û~{ÁvÖÎÞ.ÑNg·Åî�Ý#{¾}´}�ý�ý§ö¸�j��Ïþ��c1X6��Æfm���;'_9 �r�:�8Ýq¦:��Ë��O:ϸ8¸¤¹´¸ìu¹éJq»�»nv=ëúÌMà�ï¶ÊmÜí¾ÀR 4 ö
n»3Ü£ÜkÜGݯz=Ä�[=¾ô�=�Bº0FX'Ü+�òáû¤útø�ûG�,ê}çïé/÷ñ¿ÀHh8ðm W 2p[à��¸AiA«�Ný#8$X¼?øA�KHIÈ{!7Ä

ÒqÉëýÙò£þµ-T`Dh�­à���ýÄ ¸�G| ;iÔå:â -ÓVnúÓÕ�iZ³ß¢¹É¹©¤�,~úPÆ&ÞIx§¥ö³yNÿ Þ�ðq &�h%nBYÐÕ|��*ÿ�ù±� �²úa�Ç�Ùè�DZH�ïÉ�wý�¡ªÎêàV
�ÅÕ�íÓFDp´Ú�èJ�\qTÜÎßÙÑ�,À�2�lÚa10§#P¼îFRôº�¶¦)}
¤/��áïâì¹

Ik heb zes dagen van mijn leven besteed aan dit boek. Vier avonden om het boek te lezen, en dan nog eens twee namiddagen om het samen te vatten. Drie oorlogen heeft me vooral laten nadenken over wat er overblijft van middelbare schoolkennis, en over het geschiedenisonderricht dat ik tot mijn achttiende kreeg. Waarom voerde ik vroeger nooit een klap uit tijdens de les, en kan ik nu heelder dagen doorbrengen met zelfstudie?Het luie antwoord is: al mijn geschiedenisleerkrachten presteerden toevallig onder de maat. Het waren geen goeie vertellers, ze legden geen link met het heden en gaven er nooit blijk van dat het vak geschiedenis een verschil had gemaakt in hún leven. Beelden, muziek, artefacten en contemporaine boeken om de stof tot leven te brengen — het was hen allemaal vreemd. Dat was anders in de lessen Latijn, filosofie, Nederlands en zelfs aardrijkskunde.Wat ook meegespeeld zal hebben, is het lome van de lessen. Geschiedenis was: een half uur luisteren en een kwartier slides overschrijven. Terwijl je meer geneigd bent te koesteren wat je zelf verwerft, en die kennis langer blijft hangen. Ook Maarten van Rossem is — op papier — geen meesterverteller. Hij schrijft echter helder en to the point, zoals Nederlanders doen, en omdat ik zijn boek op eigen tempo kan lezen, blijf ik beter geconcentreerd. Wie gaat wandelen weet: niets zo vermoeiend als je te moeten aanpassen aan het geslenter van anderen.Het ideale geschiedenisonderwijs voor mij ware geweest: een maand de tijd krijgen om dit boek naar eigen goeddunken te verwerken, om dan de rest van het jaar de inhoud te kunnen bediscussiëren en uitdiepen met de leerkracht. Want dat is ook zoiets wat me nooit is duidelijk gemaakt in de les: hoe discutabel veel inzichten zijn, vooral in een domein als geschiedenis. Soms werden lacunes in onze kennis van het verleden aangestipt, maar nooit de felle discussies over bestaande kennis. Een vraag als 'Was Hitler een zwakke of een sterke dictator?' maakt duidelijk hoezeer geschiedenis mensenwerk is.Maar goed. Wat mijn lauwe interesse achteraf bekeken nog het meest verklaart, is iets dat geen leerkracht ooit had kunnen verhelpen: ik was domweg te jong om me betrokken te voelen bij de stof. Die betrokkenheid is sterk verbeterd met ouder worden. Net zoals de locaties uit je jeugd krimpen met de jaren, lijkt ook het verleden steeds minder ver. Ik ben nu 32 jaar. Dat is ongeveer even oud als de herinnering aan de Tweede Wereldoorlog op het moment van mijn geboorte (1978 minus 32 = 1946) — een onthutsende vaststelling. Alles komt alsmaar korter bij elkaar te liggen.Gevolg: de mensen die vroeger figureerden in de geschiedenis — kleine poppetjes in een poppenhuis waar het geschiedenisboek een overzichtelijke dwarsdoorsnede van gaf — groeien en groeien, en krijgen langzaam menselijke trekken. Ze maken lawaai, articuleren beter, komen voor zichzelf op. Ook door zelf in het volwassen leven te staan, met zijn hindernissen en verantwoordelijkheden, kan ik me beter verplaatsen in de zorgen en angsten van mensen uit een ver verleden. Of beter: die illusie, nodig om geschiedenis te bestuderen, wordt sterker. Vroeger stond alles vóór 1918 zo ongeveer gelijk met de prehistorie. Een naïeve, haast achterlijke tijd. Nu komt alles vanaf pakweg de achttiende eeuw als fris en modern over.Laatste factor die de interesse in geschiedenis scherpt, is het besef van de eigen vergankelijkheid — de vaststelling dat de opvattingen en de maatschappij-inrichting uit je jeugdjaren niet eeuwigdurend zijn. Wie jong is, denkt snel dat de wereld speciaal voor zijn geboorte is klaargemaakt. Wie ouder wordt, ziet echter dat de wereld een eindeloze stoet gebeurtenissen is die onverschillig aan hem voorbijtrekt.Twee ijkpunten die ik zelf langzaam heb zien voorbijschuiven, zijn de opkomst van het internet en 9/11. Internet bracht de grote impact van technologie op mijn gedrag aan het licht. Ik was een minder standvastige persoonlijkheid dan gedacht. 9/11 en de daaropvolgende reactie van de Verenigde Staten maakten me dan weer politiek wakker. Mijn eerste bewust meegemaakte oorlog was de invasie van Irak in Koeweit. Maar in 2001 was ik voor het eerst ik oud genoeg om te beseffen wat ik zag: geopolitiek overwicht in actie. Een supermacht bleek zich als het erop aankwam niets aan te hoeven trekken van de internationale rechtsorde. Met die wetenschap in het achterhoofd werd het makkelijker de Europese geschiedenis van de laatste eeuwen te begrijpen, met al die eigengereide mogendheden.Ik ben een kind van de twintigste eeuw, besef ik nu. Alle schrijvers die indruk hebben gemaakt in de cruciale periode tussen mijn zestiende en vierentwintigste levensjaar, waren actief in die ongelooflijk rijke twintigste eeuw. (Ik heb trouwens nooit begrepen waarom de recente geschiedenis in één schooljaar, het laatste, gepropt moest worden.) Het lezen van Drie oorlogen leek dan ook op stamboomonderzoek. Wat heeft ervoor gezorgd dat de wereld er vandaag zo bijligt, en niet anders?Het antwoord van Maarten van Rossem is een mooi begin. Zijn boek legt de nadruk op conflicterende belangen en de manier waarop grote naties de bovenhand proberen te halen. Tijdloze mechanismen, bij nader inzien. Men zoekt naar bondgenoten. Men bluft en intimideert dat het een aard heeft. De eigen bevolking wordt dom gehouden en indien nodig opgezweept. Als het dan toch op matten aankomt, blijken niet de grote idealen maar het wapenarsenaal van cruciaal belang: Van Rossem besteedt veel ruimte aan de komst van nieuwe wapens.Verrassend was het om vast te stellen hoe groot de rol is van desinformatie in de wereldpolitiek. En in het verlengde daarvan: het onvermogen om zich in de ander te verplaatsen. Wat voor de ene een volkomen legitieme veiligheidspolitiek was voor de ander pure agressie. Ronduit rampzalig wordt het als een machthebber zich laat bijstaan door een al te homogeen groepje adviseurs.Lees Drie oorlogen niet om Van Rossems spitante persoonlijkheid, bekend van radio en televisie. Het boek is één groot feitenrelaas, niet meer, niet min. Welgeteld één keer wurmt de schrijver zich op het voorplan, wanneer de Slag bij Arnhem ter sprake komt.

Nederland is een diploma-democratie. We worden  bestuurd door de burgers met de hoogste diploma’s. Hooggeschoolden hebben andere politieke voorkeuren, belangen en zelfs andere invloed dan laaggeschoolden. Hebben laaggeschoolden nog wel wat te vertellen in Nederland? Dat zetten Mark Bovens en Anchrit Wille uiteen in het vandaag verschenen boek Diplomademocratie. Over de spanning tussen meritocratie en […]

Nederland is een diploma-democratie. We worden  bestuurd door de burgers met de hoogste diploma’s. Hooggeschoolden hebben andere politieke voorkeuren, belangen en zelfs andere invloed dan laaggeschoolden. Hebben laaggeschoolden nog wel wat te vertellen in Nederland? Dat zetten Mark Bovens en Anchrit Wille uiteen in het vandaag verschenen boek Diplomademocratie. Over de spanning tussen meritocratie en […]

Licht gewijzigde versie, eerder gepubliceerd in de Groene Amsterdammer, mei 2012 Diplomademocratie: De intellectuele gedoogconstructie Tien jaar zijn verstreken sinds de moord op Pim Fortuyn. Het was een decennium waarin het rechtspopulisme de boventoon voerde. Waarin Nederland een harde ruk naar rechts maakte, culminerend in het kabinet-Rutte dat het land beloofde terug te geven aan…

Max Herold. ongeschreven regels bij dde overheid.

‘De zorg is dat gemeenten dit momentum nu echter niet gebruiken om tot een daadwerkelijke omslag van nazorg naar voorzorg (preventie) te komen. 

Een nieuwe verkaveling, de uitbreiding van een bedrijf, de komst van een windmolenpark… Veranderingen bieden heel wat maatschappelijke, sociale en economische …

Scriptie analyse