Lyst: Music Top40 2013

Noisj Ltd - 8.5
Wavolizer zijn eerste release op Noisj, om de interesse van het hardcore publiek te wekken. Ik ben geen hardcore liefhebber, maar in mijn ogen is dit een sterke binnenkomer. Het mooie aan dit soort tracks vind ik dat je geen meezing vocalen of catchy melodietjes nodig hebt om een track interessant te maken. Als je basslines maar goed genoeg zijn, kun je met dat en wat er percussie ook meesterlijke platen neerzetten. De break is ook erg goed uitgewerkt, zoals eigenlijk alle sounds in deze track. Het stuk dat er op volgt met de percussie is heerlijk subtiel; niet hard maar toch erg energiek. Om daarna weer te knallen met een smerige bassline. Met Wavolizer - Democracy probeert hij het hardcore publiek te bereiken, in deze lijst bereikt hij de 16e plek met deze track.

Gearbox - 8.5
De verloren kinderen van Therabyte, gelukkig wilde Gearbox deze parel uitbrengen. De midintro heeft heerlijk diepe kicks en dreunen dan ook goed door. En acid in de midintro is natuurlijk nooit verkeerd. De break is rustig en bevat een verslavende melodie. Deze melodie wordt overgenomen door twee leadsynths en dit leidt tot een climax met alleen maar lage frequenties die elkaar totaal niet in de weg zitten. Dit creëert een geweldig duistere sfeer. De outro zet dit nog even door met de acidline uit de intro. Eyoung & Tiifa - We Won't Die eindigt op plek 17.

Hidden Tracks - 8.5
Het begin van deze track doet me denken aan zijn Semiomime tracks, meer nog dan de Semiomime remix van deze track. De zingende vocalen zijn hypnotiserend en de combinatie met de dromerige bassline en de andere sfeervolle sounds maakt dit tot een erg fijne chillplaat. Het midden heeft wederom een hoog Semiomime gehalte, waar ik een groot fan van ben. Als ik dan toch een minpuntje moet benoemen, dan had er wel wat meer variatie in deze track mogen zitten, al merk je daar weinig van terwijl je gehypnotiseerd wordt door deze track. Ligts Off: DJ Hidden & Anneke van Giersbergen is goed voor plek 18.

Tympanik Audio - 8.4
Ondertussen alweer de derde track van dit album, maar ik kan er ook niets aan doen dat het een geniaal album is. Deze track begint rustig met een akkoord-achtige melodie, waar later nog twee sterke melodieën overeen worden gelegd. Dan stoppen de melodieën en volgt er een heerlijk diepe bassline met een heldere snare. De stijl doet me een beetje denken aan Cubic Nomad. Dan komt de laatste melodie weer terug en dat luistert erg fijn weg in combinatie met die bassline. Ook de tweede climax is zeker de moeite waard en zorgt voor een goede afwisseling in deze track. De outro draait om de bassline waar wat variatie in is aangebracht en wat effecten dat het geheel nog wat grootser maakt en tevens iets Afrikaans over zich heeft. Atiq & Enk - Shards of Brilliance doet zijn naam eer aan en eindigt op plek 19.

TiLLT - 8.4
We zijn aangekomen bij de top20, wat inhoudt dat we alweer halverwege zijn. De midintro heeft een hoog Zany & Beholder gehalte, waar ik over het algemeen wel fan van ben. De synth daarentegen heeft weer wat van The Machine over zich, ook dat kan ik zeer waarderen. De climax is ook erg goed te doen en maakt me nostalgisch naar de periode 2006-2008. Het is ook fijn om weer eens een goed harde track te horen, waar geen zeurende screech in voor komt, want als iets mij momenteel wel stoort aan raw hardstyle dan is dat het overmatig gebruik van screeches, waardoor ik er een hekel aan ben gaan krijgen. Chris One - Revelations eindigt op een mooie 20e plaats.

Sun Sea Sky - 8.4
Dit nummer kwam ik onlangs pas tegen. Het combineert mooie pianostukken met een breakbeat. Het hoge tempo zorgt voor flink wat drive en de track is daardoor een perfecte combi tussen wegdromen en wakker blijven. Een minpuntje is dat het wel veel van hetzelfde is, maar de sounds vervelen niet; ik kan er wel uren naar luisteren. De opbouw is ook erg samenhangend met het daaropvolgende stuk, waardoor deze track echt als één geheel aanvoelt, waar ze bij hardstyle nog wel eens moeite mee hebben. Mokhov - Bliss Life eindigt op plek 21.

Dirty Workz - 8.3
Laat ik beginnen met het feit dat ik de kick in deze track wat aan de slappe kant vind, maar de rest is echt puur genieten. Al die early sounds: reverse, acid en synth, zorgen voor een lekkere drive in de midintro. De track heeft een aparte break met dat nieuwsbericht, maar bouwt vervolgens wel weer prima op naar een climax. Eentje waar je de melodie gewoon één keer te horen krijgt en waar de climax er direct inklapt. De melodie in combinatie met de synth brengt het ouderwetse gevoel van hardstyle weer helemaal terug. A proper trip through memory lane. Plek 22 is voor Kutski & Audiofreq - Outlaw.

Tympanik Audio - 8.3
De tweede track van Atiq & Enk in deze lijst. De bassline in deze track bevat goede percussie en heerlijk scheurende sounds. De andere synths zorgen voor een hele aparte sfeer. De climax heeft een sterke melodie die lang in je hoofd blijft hangen en waarbij je lekker kunt wegdromen. De verschillende sounds sluiten goed op elkaar aan en vormen echt één geheel. Enige minpuntje aan deze track is dat het zo kort is, vandaar ook de titel three minutes. De drie minuut durende Atiq & Enk - Three Minutes staat op nummer 23.

Theracords - 8.3
Nieuwkomer bij Theracords; zeer degelijke eerste release. De kicks zijn niet helemaal mijn smaak, maar de drive die ze creëren is toch wel geniaal. Goed samenspel tussen de kicks en de lead in het tweede deel van de midintro, waardoor beide er beter uitkomen. Opbouw naar de climax doet me denken aan oude Chris One platen en is erg sterk. De climax zelf staat weer bol van de energie en ook hier is weer een goed samenspel van de bassline en beide leads. De track heeft een goede repeat-factor en zal bij mij nog wel een tijdje blijven hangen. Ook vind ik het goed dat er een vrij unieke sound is neergezet, in tegenstelling tot het vele meer van hetzelfde in het genre tegenwoordig. Exit Mind - Lost dus op plek 24.

Tympanik Audio - 8.3
Dit mag dan misschien niet de meest originele plaat zijn uit deze lijst, maar deze track doet mij echt denken aan één van mijn all-time favorites: Clubbed To Death. Wat mij vooral aanspreekt aan deze track is het contrast. Alle elementen in deze track zijn zeer subtiel, toch wordt er een vrij epische sfeer neergezet. De bassline is mooi klein en de pianomelodieën zijn verslavend. De enige twee minpuntjes zijn dat telefoon geluid op de achtergrond en het feit dat het niet zo origineel is. Desalniettemin luistert deze R.Roo - R-Room #11 die op plek 25 staat prima weg.

Tympanik Audio - 8.3
Ik vind het gebruik van de kerkvocalen zeer sterk in deze track, ook het gedeelte waar de vocalen zijn omgekeerd. In combinatie met de zware drums en percussie zorgt voor een heerlijk epische sfeer. Kerkgezang worden o.a. in de hardstyle wel vaker gebruikt, maar deze track draait ook echt om dit gezang. Het middenstuk is een goede afwisseling op het gezang en luistert ook erg goed weg. Het samenspel tussen de piano, synth, bassline en bewerkte vocalen benadert gewoon perfectie. Atiq & Enk - Angel's Feather eindigt op plek 26.

Unreleased - 8.3
Ik hoor je denken, unreleased? Ja, eigenlijk hoort het niet, maar ik kon het niet laten om deze track toch in deze top 40 te stoppen. De track stamt al van Maart dit jaar, maar is inderdaad nog niet uitgebracht. Ik ken de oorzaak niet, maar Tiifa heeft nog geen solo release gehad sinds het opdoeken van Therabyte. Anders was deze track zeker dit jaar wel uitgekomen. De track heeft heerlijk diepe kicks en in combinatie met die korte synth en pads zorgt het voor een duistere sfeer in de track. Ik krijg overal kippenvel als de climax melodie opbouwt. Een ander zal misschien zeggen dat het weinig bijzonder is en vrij simpel, maar het is juist de subtiliteit die deze track zo goed maakt. Geen screeches die schreeuwen kijk mij eens hard zijn, geen überblije melodieën of kicks met overdreven tails. Nee gewoon een geweldige sfeer neer zetten met subtiele elementen. Het helaas nog niet uitgebrachte Tiifa - Intentions (labels doe er wat aan) staat op plek 27.

Theracords - 8.2
De kicks in de intro zijn wat afgevlakt, maar bevatten in het laag toch een goede punch. De combinatie met een lekkere acidline zorgt voor een sterke midintro. Het korte geluidje dat gedurende de hele track terugkomt geeft de track een eigen karakter en samenhang, hoewel dat laatste overbodig is, gezien de hele track uit dezelfde sounds bestaat. Dat is ook gelijk het enige minpuntje aan de track. Gelukkig zit er wel genoeg variatie in het gebruik van die sounds, waardoor de track niet gaat vervelen. De gebruikte melodieën/ritmes zijn ook stuk voor stuk erg geslaagd. Dat zorgt ervoor dat Phrantic - L.S.D. op plek 28 eindigt.

Gearbox - 8.2
Deze track is gebouwd rondom een ongelofelijk fijne synth. De midintro bestaat uit heerlijk zware kicks in combinatie met een lage synth die aan het eind van de maat afwisselt met die fijne synth. In de break cq opbouw wordt de synth gereed gemaakt voor de climax. De break is wat aan de lange kant, maar de climax klapt er goed op. De melodie is simpel maar verslavend. De tweede climax vind ik het hoogtepunt van deze track, de aanpassing in de melodie is geweldig gedaan en zorgt in combinatie met de extra sounds voor een heerlijke drive. Plek 29 is voor X-Pander & Raw Manners ft. Kimoko - From The Underground (Vazard Remix).

Komod.o Dragon - 8.2
Zo, even een inhaalslag maken, na de afgelopen 2 dagen geen review geplaatst te hebben. Te beginnen met deze geweldige track van Hidden. De mixintro bevat fijne percussie en een subtiele sfeervolle synth. In het tweede deel van de track wordt het honden thema muzikaal verwerkt. De synths klinken als een blaffende hond, maar staan open voor eigen interpretatie, daar er geen overduidelijk hondgeblaf als samples gebruikt wordt. Het beste gedeelte vind ik de climax, waar acid gecombineerd wordt met een drum & bass beat. Dit zorgt voor een enorme bak energie. Al met al een mooie 30e plek voor Niveau Zero - My Dog (DJ Hidden Remix).

Infexious Hardstyle - 8.2
De mixintro van deze track heeft goede percussie elementen. De midintro bevat een heerlijke reverse bass, gewoon één met heerlijke randjes in plaats van die slappe perfect afgewerkte basslines van tegenwoordig. Het deel met de gecutte vocals vind ik wat aan de saaie kant, maar het tweede deel van de midintro bevat een enorme drive. Dan volgt er ook nog een stuk midintro met gated kicks, wat natuurlijk ook nooit verkeerd is. Het thema van de Musicbox is goed verwerkt en de melodie sluit er naadloos op aan. De climax is een combinatie van deze fijne melodie en de gated kicks uit de midintro en knalt er dus prima op los. De melodie in de tweede climax is nog beter. De afwerking mag dan hier en daar niet helemaal top zijn, de unieke sound en heerlijke elementen zorgen ervoor dat Illegal Chemistry - Musicbox op plek 31 eindigt.

Theracords - 8.2
Laat ik beginnen met het feit dat ik enorm fan ben van het origineel. Ik vind dan ook niet dat deze plaat het origineel overtreft, maar het komt wel aardig in de buurt van het origineel. De midintro is zoals we die van Delete gewend zijn; een combinatie van rare geluiden met keiharde kicks. Aan de ene kant heerlijk, aan de andere kant wel het bekende recept. Het tweede deel van de midintro is dan wel weer vrij uniek doordat hij de kicks in het tweede deel niet op de maat plaatst, wat een erg lekker ritme geeft. De climax en de outro zijn gewoon ouderwets beuken. Het is voor mij vooral het tweede deel van de midintro dat deze track maakt, naast uiteraard het geweld dat Delete altijd al produceert. De Smasher remix van Delete eindigt op plek 32.

Theracords - 8.1
Heerlijk simpele track zonder alle poespas. Kicks knallen er goed in, al zit er voor mij persoonlijk net iets teveel distortion op. Ik vind de stille stukjes een geweldige toevoeging aan deze track. Het creërt een contrast met het geweld van de bassline. Ondanks de eenvoud van deze track is de track toch heel gemakkelijk te herkennen en ik weet zeker dat al ik over 5 jaar dit nummer weer hoor, ik direct denk dat was Stash. Dat brengt DJ Thera - Stash op plek 33.

Tympanik Audio - 8.1
Deze track opent met diepe string waarbij er allerlei korte geluiden waarneembaar zijn. Deze klinken bij de eerste keer luisteren vrij willekeurig, maar als je de track wat vaker luistert, hoor je het volgende deel van de track er in terug. Dit deel bevat een breakbeat met een scheurende synth die een geweldig samenspel vormen met de andere geluiden. Dit was een van de redenen waarom ik ooit hardstyle ben gaan luisteren; hoe men geluiden, die op zichzelf niet zo heel bijzonder zijn, kan combineren tot iets prachtigs. Dit is weliswaar alles behalve Hardstyle, maar hetzelfde principe zie je in deze track wel terug. De outro is een funky breakbeat bassline die ook zeker niet verkeerd is. En dan heb je nog de tracktitel, die natuurlijk niets met de beoordeling te maken heeft, maar uitgerekend de track met dezelfde naam als die ik gebruik op diverse fora, vind ik de vetste track van het album. Mijn naamgenoot eindigt op plek 34.

Love Hz - 8.1
Als iemand emoties met basslines kan combineren is dat Fracture 4 wel. De track begint heerlijk rustig met in de verte een treurende synth. De synth wordt ondersteund door een smerige bassline, die op een wonderbaarlijke manier de rest van de sounds niet tekort doet. De break met de vocalen ondersteunt de treurende synths met een verhaal dat lijkt te gaan over een koppel dat uit elkaar gaat, maar dusdanig open is dat er een eigen interpretatie aan gegeven kan worden. Juist op het moment dat de break stilvalt en er een soort van troostend moment ontstaat klapt die bassline er weer in en kun je niets anders meer dan genieten van dit stukje pure muziek. Fracture 4 - Departure eindigt op plek 35.

Fusion - 8.1
B-Front weet met iedere track toch weer een geweldige sfeer neer te zetten. Heerlijk duistere geluiden in de mid-intro, helaas missen de kicks wat kracht. In de break wordt de sfeer nog maar eens verhoogd en een melodie opgebouwd waar je instant kippenvel van krijgt. Ook geweldig hoe de climax er met dat gekraak inkomt. Ook de kicks in de climax missen helaas wat kracht en is de tail wat aan de lange kant. Dat is eigenlijk de enige reden dat deze track ervan weerhoudt om hoger in deze lijst te eindigen. Plek 36 dus voor B-Front - Undiscovered.

Free Release - 8.1
Een experimentele track uit de Geck-e stal. De track bouwt op met zwevende geluiden en een diepe techno kick. De bassline die daar aan toe wordt gevoegd maakt voor mij deze track. Heerlijk wegdromen bij deze lage frequenties. Heerlijk ook hoe die bassline iedere keer weer opbouwt naar een hoogtepunt. De bassline rond 4:30 zorgt voor een goede afwisseling in de track die toch een beetje eentonig begon te worden. Dat is ook meteen het enige minpunt aan deze track, maar daar hebben wel meer Techno tracks last van. Een 37e plek voor de gratis Geck-e - Shangri-La.

Infexious Hardstyle - 8.1
De mixintro is erg energiek met de breakbeat. Deze energie wordt doorgezet door de schurende bassline in combinatie met de gecutte vocalen. De kicks hebben een goede impact en knallen er dus lekker op. De vocalen zijn wat aan de simpele kant en de break bevat iets teveel distortion. Echter wordt er in de climax nog even schepje gedaan bovenop het hoge energiehalte dat deze track had. Een heerlijk simpele oldschool melodie, met een drive van hier tot Tokyo. De energieke Main Concern - Infected eindigt op plaats 38.

Tympanik Audio - 8.0
Nee, deze lijst bestaat niet enkel uit hardstyle. Ik heb me dit jaar wat meer in andere genres verdiept waaronder Ambient/IDM. Mijn kennis van deze genres is nog niet al te groot, maar toch zijn er dit jaar een aantal fijne tracks uitgekomen. Dit is daar er een van. Het piano deuntje in het begin blijft in je hoofd hangen en weet samen met de fluisterende vocalen een mysterieuze sfeer te creëren. Later komt daar een heerlijk diepe bass met percussie bij. Als ik een minpuntje moet noemen is dat de piano die soms niet helemaal lekker klinkt in combinatie met de strings. Een 39e plaats voor Disharmony Meets ISH - Falling Stars.

Sys-X - 8.0
De track begint met de typische The Machine sounds in de intro die goed een sfeer neer weten te zetten. De kicks zijn lekker kort en diep. In de break wordt er opgebouwd naar de climax, die er zonder poespas inknalt. De melodie is erg subtiel en daar houd ik wel van. De iets hogere pitchkicks zijn wel een puntje van kritiek, net als het hergebruiken van de sounds uit de mid-intro. Al met al dus een 40e plek voor The Machine - Bass Invasion.